تاریخ چای و غلات در ایران

تاریخ چای و غلات در ایران

این تاریخ بزودی کامل پست می شود

تاریخ صنعت چای ایران

   پیش گفتار

    در ده سال گذشته،  صنعت چای ایران بشدت آسیب دیده است،  ولی مسئولین و دست اندر کاران مردمی این صنعت،  سعی در نگهداری و رونق بخشیدن به آن را دارند. 

   کشت و صنعت چای در ایران

      از زمان سلسله هخامنشیان که مصر را فتح کردند،  قهوه نوشیدنی ایرانی ها گردید که از مصر و افریقا می آوردند،  از ابتدای دوران استعمار با ورود تجار اروپایی چای جایگزین آن شد،  جهانگردان از مصرف چای در قرن هفدهم یعنی عصر صفویه گزارش هایی نوشته اند.  کشت و صنعت چای در ایران قدمتی صد ساله دارد که اولین بار محمد میرزای کاشف السلطنه ملقب به چایکار 1244-1308 نخستین کسی است که در سال 1278، 1900م  سه هزار نهال چای را از دره کانگرای در هیماچال پراوش هندوستان به ایران آورد و به طور موفق در زمینی واقع در لاهیجان غرس نمود.  پس از آن مظفر الدین شاه امتیاز کشت چای در تمام نقاط ایران را به او واگذارد،  وی با توجه به شرایط آب و هوایی مشابه شمال ایران و هندوستان،  کوشش کرد در منطقه لاهیجان و اطراف،  کشت چای را توسعه بخشد.  کاشف السطنه روشنفکر و نوآور میهن دوستی بود که در سال 1285ش به فرمان رسمی مجلس شورای ملی نخستین شهرداری به سبک جدید را در تهران بنیان گذاشت و خود نخستین شهردار تهران شد.  کاشف السلطنه در زمانی که ایران زیر نفوذ استعمار بود و مقامات محلی در مقابل هر حرکت پیشرویی به شدت مقاوت نشان می داند،  توانست کشت و صنعت چای را در ایران بنیان گذارد و اولین صنعت تبدیلی غذایی ایجاد شود و نخستین کارخانه چایسازی در سال 1312 احداث گردید .

      اکنون چای به نوشیدنی اصلی مردم ایران جهت تمدد اعصاب و تجدید نیرو تبدیل شده است،  چای در همۀ خانه ها جای دارد و با سنت و تشریفات متنوع مردم ما تهیه و مصرف می گردد.  در مراسم، اعیاد، جشنها و سوگواریها،  در شهرها و روستاها و عشایر،  جایگاه خود را دارد، در میانه وقت کار نوشیدنی لذت بخش همگان است.  مردم حتی به هنگام مسافرت،  در کنار همۀ ضروریات،  وسایل تهیۀ چای را به همراه دارند.  قهوه خانه ها و چایخانه ها در سراسر ایران از دیر باز جایگاه تجمع سنتی به حساب می آیند،  که خود مرکزی جهت انتقال و بازگویی جنبه های مهمی از فرهنگ و اسطوره ها و قصه های ایرانی شده است.

      چای ایرانی از کیفیت بالایی در دنیا برخوردار است،  از این رو نباید انگیزه تولید این محصول استراتژیک را از کشاورزان گرفت،  تا آنان مجبور به تغییر کاربری زمین های خود شوند،  و از سویی این امر باعث خروج منابع و ارز کشور  گردد.  امید است با بهبود سطح کیفی چای ایرانی،  زحمت چایکاران داخلی نادیده گرفته نشود که درآمدشان از همین چای است،  باید تلاش نمود به کمیت و کیفیت اهمیت بیشتری داده شود.  گیاه چای ایران از بوته ‏‏‏‏های چینی آسامیک است،  و  اکثر کشاورزان باغات شمال چای را با دست می چینند،  که به تبع طعم و رنگ بهتری از کار ماشینی دارد،  ولی غیر پیشرفته و زحمت و نیرو بر می باشد،  و محصولشان را به صورت غیر استاندارد به کارخانه ها حمل می‏کنند.  جمعیت ایران در حدود 1% جمعیت جهان است اما بالغ بر 5% مصرف کل چای جهان به ایران اختصاص دارد،  و سومین مصرف کننده بزرگ چای در جهان است.  اگر چه ایران نیز با حدود 6/2% تولید چای هشتمین تولید کننده چای جهان محسوب می شود،  اما فقط 6/47% مصرف خود را می تواند از تولید داخلی تأمین نماید.  میزان مصرف چای خشک بنابر آمار های رسمی سالیانه در حدود یکصد هزار تن است،  که تقریباً نیمی از این مقدار تولید داخلی است.  گاه تولید داخلی تا هفتاد هزار تن نیز در سال های گذشته گزارش شده است،  این مقدار چای تولیدی در حدود 35000 هکتار از اراضی شمال کشور عمدتاً گیلان به ویژه در منطقۀ لاهیجان و نوار باریکی از غرب مازندران مانند چلاسر و جل به عمل می آید.  باغات چای لاهیجان با 7932 هکتار وسعت، 25% کل مساحت زیر کشت چای کشور را تشکیل می دهند.  در حدود یکصد و سی کارخانه چایسازی،  برگ های سبز را به چای خشک تبدیل می کنند.  برای تأمین نیاز مصرف به جز تولید داخلی،  سالانه در حدود پنجاه هزار تن چای خارجی به طور رسمی و حدود بیست هزار تن غیر قانونی وارد کشور می شود،  که تعیین نسبت های اقتصادی واردات با تولید داخلی بسیار حائز اهمیت می باشد.

      با ضریب تبدیل 5/22%  یک کیلوگرم چای خشک از 44/4 کیلوگرم برگ سبز چای به دست می آید،  بر اساس آمار فائو سطح زیر کشت کل در جهان 2788000 هکتار است که 7/94% درصد آن متعلق به کشور های در حال توسعه و 3/5% بقیه به کشورهای توسعه یافته اختصاص دارد.  مصرف سرانه انواع مختلف چای در جهان از 395 تا 460 گرم در نوسان بوده است،  که متوسط رشد سالیانه مصرف انواع چای در حدود 6/1% است.  بیشترین مقدار مصرف سرانه چای در جهان به انگلستان و ایرلند اختصاص دارد،  که بعلت داشتن صادرات مجدد مصرف داخلی آنها قابل تشخیص نمی باشد.  لیبی، ترکیه، آذربایجان، ایران، سیلان، بنگلادش، هندوستان و ایتالیا نیز جزو کشور های پرمصرف هستند.  سهم چای مصرفی در سبد هزینه خانوار ایرانی در حدود 2/0% تا 5/0% است.  تولید جهانی چای در حدود 5/4 میلیون تن برآورد می شود که از این مقدار سهم کشور های هندوستان، سیلان و کنیا به ترتیب برابر 850 هزار تن ، 300 هزار تن و 250 هزار تن است.  این کشورها از صادر کنندگان مهم چای در جهان به شمار می روند،  تولید کننده های چای، سریلانکا، چین، ژاپن، کنیا، اوگاندا، گرجستان، می باشند.  اقتصاد چای در ایران،  به مناسبات اقتصاد سیاسی جهان بستگی دارد،  سالانه حدود 3/2 میلیون تن چای در دنیا تولید می شود،  گردش مالی چای جهان در سال حدود 500 میلیارد دلار می باشد.  با افزایش قیمت چای در بازار جهانی،  در بازار داخلی هم طی یک سال اخیر روند صعودی داشته است،  علت افزایش قیمت چای در جهان مانند بقیه محصولات غذایی بوده است.

      هم اکنون 104 کارخانه چایسازی از مجموع 128 کارخانۀ بخش خصوصی  عضو سندیکا هستند،  مرکز اصلی سندیکا در شهر لاهیجان است.  سندیکای کارخانجات چای شمال نهادی صنفی و مدنی است،  که در سال 1341 جهت هماهنگی در امر تولید و مشارکت در سیاست گزاری های مربوط به صنعت چای با عضویت کارخانجات چایسازی تأسیس گردید.  سندیکا در سال های فعالیت خود و به خصوص از سال 1377 که به طور رسمی در تصمیم گیری های مربوط به چای حضور داشته است.  در کشور ما در حدود 58000 خانوار چایکار به امر باغداری چای و حدود 8500 نفر به طور تمام و نیمه وقت در فعالیت های صنعت چای اشتغال دارند.  شمار اشتغال کل مربوط به چای را می توان با برآورد سهم کاری شاغلان بخش تجارت چای، خرده فروشان چای، قهوه خانه ها و نظایر آن بدست می آورد.  نیروی های اصلی تولید چای در کشور کوشیده اند،  تا با بهینه سازی اقتصاد کشت و صنعت چای،  این محصول ملی را رونق بخشیده و در جهت خودکفایی و رفاه مصرف کنندگان گام بردارند.  امید واریم روزی برسد که مردم چای ایرانی را به چای خارجی ترجیح دهند.

عکس منظره باغ چای در روستای چلاسر و جل،  عکس شماره 7697.

کلیک کنید:  تاریخ کاغذ در ایران

کلیک کنید:  تاریخ لباس مردانه در ایران

کلیک کنید:  تاریخ مواد مخدر و اعتیاد در ایران

 آبی= روشنفکری و فروتنی،  زرد= خرد و هوشیاری، قرمز=  عشق و پایداری،  مشروح اینجا

تاریخ استان و سـتان در ایران

   پیش گفتار

      این صفحه بزودی کامل پست می شود.

استان و سـتان

   واژه ستان ابتدا در حروف هیروکلیف تمدن جی،  استان بوده است،  اس + تا + ن.  اس = پاکی،  اس بعدها اش گفته شد،  مانند اسک یا اشک، اسکندر یا اشکانی.  حرف اس S در زبان انگلیسی از تمدن کهن جی رفته است،  اسکول،  اس = پاک + کول = جایگاه = جایگاه پاک.  اس اول اسلام،  جهت اطلاع بیشتر به معنی نام شهرها و روستاهای ایران بروید.

  ــ  تا = چند ضلعی، تا شده، مضاعف + ن = نان = برکت.

      استان = برکت مضاعف پاک.  در هزاره اول خورشیدی ایرانی،  بعد از آغاز پایان آخرین دوران یخبندان،  دنیا فاقد جمعیت بود،  و هر منطقه جدید برای مردم تمدن جی،  یک کلنی جدید ایرانی،  یا یک استان حساب می شد،  یعنی برکت مضاعف پاک.  سپس واژه استان در هزاره چهارم خورشیدی ایرانی به بعد،  در ادبیات گسترش یافت،  و ستان هم گفته شد،  و معنی و مفهوم جدید هم گرفت.

     واژه زبان هند و آریایی یا هند و ایرانی،  همان هند ایران یا خوزستان است،  نه کشور هندوستان،  غربیها نمی خواستند بگویند هند ایران زیرا نمی خواستند تمام تاریخ و پیدایش تمدن را از ایران بگویند،  بهمین جهت هند استان ایران را کشور هندوستان گفته اند.  سیستم آموزشی ایران در قرن گذشته،  کورکورانه و طوطی وار از آنها تقلید کرده بود،  و دروغ های تاریخ را بجای واقعیت نوشته،  و بخورد جوانان ایران می داد.

کلیک کنید:  استان های تاریخی ایران

   توجه ــ  جوانان باهوش متخصص ایران،  تاریخ تمدن خود را از دست دروغ نویس های غربی پس بگیرید،  و اغفال ترفند های آنها نشوید.  با مطالعه و پیگیر وبسایت ارگ انوش راوید،  روش های مقابله با دشمنان تاریخ نویس را بیابید.

   ــ  عزیزان با کار مضاعف و مطالعه بیشتر،  و درک از دروغ نویسی در تاریخ،  و یافتن واقعیت های تاریخی،  یکبار دیگر در تاریخ،  بمنظور نجات پایه ای تاریخ و تمدن ایران بکوشید.

مقاله های بی هویت

   مقاله زیر از لینک  http://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D9%80%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 است:

ستان

ستان پسوندی فارسی است،  که به معنای «جا، مکان، یا سرزمین» است،  (انوش راوید:  واژه فاقد ریشه یابی است،  و در هوا و باد معنی شده است).  این پسوند در زبان فارسی بسیار پرکاربرد است و برای نامیدن جاهای گوناگونی به کار می‌رود. این پسوند از  sthāna در زبان هند و ایرانی از  sthāna در زبان هندو آریایی پسوندی با همین معنی بوده است. در هندو آریایی sthāna به معنی مکان بوده است و با واژه لاتین state و status به معنی ایستادن و قرار گرفتن هم ریشه است.

این پسوند در نام بسیاری از مناطق آسیای میانه و جنوب آسیا جایی که مردمان هند و ایرانی در دوره باستان در آنجا سکونت داشتند مشخص است (انوش راوید:  نویسنده درک تاریخی و زمین شناختی و... از هند و ایرانی ندارد).  به هر حال این پسوند در زبان فارسی مانند نام ریگستان (مکان ریگ) یا در اردو گلستان (مکان گل) در هندی دیوستان (مکان دیو) رایج است. این پسوند ریشه در زبان ‌های هند و ایرانی و در نهایت در زبان‌ های هند و اروپایی دارد.  در زبان نیا هند و اروپایی با stā- (ایستادن) آغاز می‌شود که ریشه واژه stand در انگلیسی ، stāre در لاتین و histamai در یونانی است که همه به معنی ایستادن هستند،  همانطور که در زبان پشتون tun (به معنی سرزمین خانگی یا محل زندگی) در روسی stan (زیستگاه یا مکان اقامت نیمه دائمی) است. در زبان‌های بوسنیایی و صربی و کرواتی stan در معنی مدرن معنی آپارتمان می‌دهد و در گذشته معنی محل زندگی می‌داد. همچنین ریشه این واژه را در زبان‌های ژرمنی می‌شود در واژه Stand به معنی محل و مکان یافت و Stadt در آلمانی ، stad/sted در هلندی و اسکاندیناوی ، stêd در فریسی غربی ، stead در انگلیسی همه به معنی شهر هستند.پسوند ستان مشابه پسوند -land است که در بسیاری از نام‌های مکان‌های گوناگون قابل مشاهده است.

کاربرد،  کشورها

کشورها و مناطق زیادی در آسیا و اروپا پسوند «ستان» را در نام خود دارند. به این صورت که نام این کشورها ترکیبی از نام نژاد مردم آن کشور یا منطقه و پسوند «ستان» است، که به معنای سرزمین آن مردم محسوب می‌گردد؛ مانند تاجیکستان، که به معنای «سرزمین تاجیک‌ها» است.

الف- ۷ کشور آسیای میانه پسوند «ستان» به صورت رسمی و جهانی را در نام خود دارند. که عبارتند از: افغانستان، ازبکستان، پاکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، قرقیزستان، و قزاقستان. ارمنستان (به زبان ارمنی: هایاستان) نیز پسوند ستان را در نام خود دارد ولی در جهان با نام ارمنیا (Armenia) خوانده می‌شود.

ب- در زبان‌های ایرانی و زبان‌های ترکی برای نام بردن برخی کشورهای دیگر نیز از «ستان» می‌شود، در صورتی که آنها این پسوند را در نام خود ندارند. که عبارتند از: انگلستان، بلغارستان، گرجستان، صربستان، عربستان سعودی، لهستان، هندوستان، مجارستان، مغولستان، و یونانستان (در زبان ترکی استانبولی به یونان اطلاق می‌گردد).

مناطق

مناطق یا جمهوری‌های خودگردانی در آسیا و اروپا نیز این نام را با خود دارند، مثل: ترکستان (مناطق ترکنشین آسیای میانه)، بلوچستان پاکستان، کردستان عراق، اویغورستان (ناحیه پهناور اویغورنشین در شمال باختر چین)، تاتارستان و داغستان و آوارستان (روسیه) و...

   انوش راوید:  تمام این ستان ها همان استان هستند،  که در هزاره های اول و دوم خورشیدی ایرانی،  کلنی نشین های ایرانی در جهان بودند،  نمونه آنرا در استون هنچ ایرانی ببینید.

ایران

الف- استانها: سیستان و بلوچستان، لرستان، خوزستان، کردستان، و گلستان.

ب- شهرستانها و شهرها: اردستان، دشتستان، چمستان، تاکستان، تنگستان، و...

سایر کاربردها

واژه‌های بسیار دیگری هم پسوند «ستان» را در خود دارند، مانند: بوستان، شبستان، باغستان، گلستان، کودکستان، دبستان، دبیرستان، هنرستان، نگارستان، بهارستان، بیمارستان، گورستان، غرجستان، فرهنگستان، نخلستان، تابستان، زمستان، دهستان، شهرستان، استان، و...

 (جستار وابسته: مثالهایی از پسوند ستان)

نمونه‌ها:  بیمارستان، کودکستان و دبیرستان و هنرستان و شبستان. و گاه دلالت بر مکانی کند که چیزی در آن فراوان باشد: گلستان، موستان. استان به صورت مزید مؤخر ازمنه (ظرف زمان) در تابستان و زمستان دیده میشود. اینک کلمات مرکبه‌ای با استان (ستان) به صورت مزید مؤخر بترتیب حروف تهجی در ذیل نقل می‌شود: آجارستان (در قفقاز). آرناودستان. آلوستان. اردستان. ارمنستان. ازبکستان. ازگیلستان. اسپیددارستان. افغانستان. انارستان. انجیرستان (انجیلستان). انگلستان. ایراهستان. باب شورستان. باغستان (به اصطلاح مردم قزوین). بجستان. بستان (مخفف بوستان). بغستان (بیستون). بلغارستان. بلوچستان. بوستان. بهارستان (اسم خانهٔ سپهسالار قزوینی که امروز مجلس شورای ملی است). بهستان (بیستون). بیدستان. بیمارستان. پاکستان. تابستان. تاجیکستان. تاکستان. تخارستان. ترکستان. ترکمنستان. تنگستان. توتستان. توسستان. تیفستان (در زرگنده). تیمارستان. جادوستان. (شاهنامه. رجوع به فهرست ولف شود). جوردستان. چمستان. چیرستان. چینستان. چین‌استان. حبشستان. خارستان. خجستان. (تاریخ سیستان). خرماستان. خلجستان. خلخستان. (شاهنامه). خُمستان. خندستان (مجلس و معرکهٔ مسخرگی، فسوس و سخره، لب و دهان معشوق). (برهان). خوالستان خودستان (شاخ تازه که از تاک انگور سر زند). (برهان). خوردستان (شاخ تازه را گویند و آنکه از تاک انگور سر زند و آنرا به سبب ترش‌مزگی خورند و شاخهای تازهٔ درختان دیگر و نهال گل و ریاحین را نیز گفته‌اند). (برهان). خوزستان. دادستان. داغستان. دالستان. دبستان. دبیرستان. دروازهٔ کوهستان. دستستان. دشتستان. دورقستان. دهستان. دیلمستان. رام شهرستان. رزستان. ریگستان. زابلستان. زمستان. سارستان. سجستان. سکستان. سیستان. شامستان. شبستان. شهرستان (شهرستانهٔ مرز). صربستان. طبرستان. طخارستان. طمستان. عربستان. غرجستان. غرشستان. (تاریخ سیستان). فرنگستان. فرهنگستان. فغستان. فیلستان (نام قریه‌ای به ورامین) (؟) قبرستان. قزاقستان. قلمستان. قهستان. کابلستان. (معجم‌البلدان). کاجستان. کارستان. کافرستان. کردستان. کلاع‌استان. کودکستان. کوهستان. کهستان. کهورستان. گرجستان. گلستان. گورستان. لارستان. لرستان. لوالستان. (تاریخ سیستان). لهستان (پلنی). مجارستان (هنگری). مغلستان. موردستان. موستان. مهلستان. نارنجستان. نخلستان. نگارستان. نورستان. (تاریخ سیستان). نیرنگستان. نیستان. والستان. (تاریخ سیستان). وزیرستان. هندستان. هندوستان. هنرستان. هوجستان واجار (بازار خوزستان. سوق‌الاهواز).

   توضیح انوش راوید:  جهت زبان های باستانی ایران،  به کتاب های استاد فریدون جنیدی،  در بنیاد نیشابور مراجعه نمایید،  آدرس آنرا در اینترنت بیابید.

   عکس ظرف سفالین چهار هزار ساله ماهی شکل،  یافت شده در منطقه غرب ایران، آذربایجان،  طول 17 سانتی متر،  محل نگهداری موزه هنر لوس آنجلس،  عکس شماره 5561،  از موزه مجازی ارگ.

 کلیک کنید:  تاریخ زبان پاسی

کلیک کنید:  نظریه های کوچک تاریخی

کلیک کنید:  فرهنگستان تاریخ و تاریخ نویسی ایران

 آبی= روشنفکری و فروتنی،  زرد= خرد و هوشیاری، قرمز=  عشق و پایداری،  مشروح اینجا

    توجه:  اگر وبسایت به هر علت و اتفاق،  مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد،  در جستجوها بنویسید:  انوش راوید،  یا،  فهرست مقالات انوش راوید،  سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید.  از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم،  همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع،  آزاد و باعث خوشحالی من است.

ارگ   http://arq.ir