داستان اکوتوریسم یا بوم گردی در ایران

داستان اکوتوریسم یا بوم گردی در ایران

پیش گفتار

      از ابتدای تاریخ بوم گردی وجود داشته،  و این بوم گردی باعث گسترش و رشد تمدن شده است.  در تاریخ ایران نیز بوم گردی هم وجود داشته،  و این بوم گردی ها غیر از پخش تمدن،  رشد و تکامل و یک نواختی تمدن را نیز بدنبال داشته است.  در ابتدا بدنبال یافتن طلوع خورشید تا توانستند بسمت شرق رفتند،  و وارد قاره آمریکا شدند و از آنجا به انگلستان و اثر مهم استون هنج را جا گداشتند.   در دوران دینها از الهه های مختلف باستانی،  تا امامان پاک،  از این شهر و دیار به آن شهر دیار،  برای دیدار و زیارت می رفتند.

تصویر لوگوی ایران گردی،  عکس شماره 1608.

   توجه:  مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ،  توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر،  بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شوند،  از این نظر هیچ مسئله ای نیست،  و باعث خوشحالی من است.  ولی عزیزان توجه داشته باشند،  که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب،  به اصل وبلاگ من مراجعه نمایند:  در اینجا  http://arq.ir.

خوشه سار بوم گردی

خوشه سار بوم گردی چیست؟ و چه کسانی هستند؟  پاسخ از دید یک کارشناس این گروه:

      اشخاصی هستند،  که طی سالها به گونه های مختلف با هم آشنا شده و ارتباط دارند،  و ارزش‌ های میراث فرهنگی و زندگی بومی را فراتر از گفتار و نوشتار و هنر،  کم و بیش در رفتار و زندگی ‌شان وارد کرده ‌اند؛  مانند محل زندگی، پوشش، خوراک، شغل، موسیقی و...

      آنها با دید جدید،  به شکل ارگانیک یک شبکه بومی را تشکیل داده‌‌ اند،  و با یکدیگر دوستی و همکاری دارند،  تجاربشان را درمیان می ‌گذارند و معرف یکدیگرند.  کم و بیش نسبت به اتفاقاتی که در حوزه میراث فرهنگی و طبیعی کشور می‌افتد حساس ‌اند،  و در حد توان برای بهبود آن یاری و همدلی می ‌کنند.  تقریبا تمام این افراد در مراحل طراحی،  تهیه مصالح و اجرای فضای معماری مورد نظرشان عملا وارد شدند،  و مهارت و دانش کسب کردند،  و همین موضوع کم و بیش نسبت به تهیه پوشاک و طبعاً خوراکشان نیز دخیل بوده است.

      در  یک کلام،  زندگی مفید نزدیک به طبیعت در بافت های قدیمی شهری و روستایی را انتخاب کرده،  و به دور از ساختار مدرنیزه و نیز بروکراسی و اداری رایج کشور،  ارزش های میراث فرهنگی،  صنایع دستی و گردشگری را در حوزه فعالیت خود زنده نگه می دارند.

   *  شاید بتوان در مورد ایشان وجوه مشترک زیر را برشمرد:

      انتخاب خانه ‌ای بومی،  مرمت و سکونت در آن،  استفاده از معماری داخلی ساده محلی،  پذیرایی با غذای اصیل بومی،  درگیر کردن ساکنین محلی در فعالیت های خود،  احترام به فرهنگ و آیین های مردم بومی،  معرفی هنرها و صنایع خاص منطقه،  معرفی موسیقی ایرانی، عرفانی و تلفیق آن با موسیقی جهان،  و....

بسی رنج برده‌اند سال های پیش             که بوم زنده ماند به کردار خویش

زخورد و زپوشاک و در کار و جای                زبوم بهره بردند لیکن به جای

به صدها مکان در دل مرز و بوم                 چو خوشه پراکنده‌اند بهر بوم

از اول نبشناختند یکدگر                          به ره آمدند یاور همدگر

چو بومی به رنج آورد روزگار                      دگر خوشه‌ها را نماند قرار

شما هم چو یاور به بومی شوید               یکی دانه‌ی خوشه‌ساری شوید

   *  فهرست تعدادی از اعضای خوشه سار بوم گردی:

   مازیار آل داوود:  روستای گرمه  (اقامتگاه آتشونی) - ۰۹۱۲۵۵۷۹۶۴۳

   اکبر رضوانیان:  کاشان (خانه نقلی) -    http://www.noghlihouse.com۰۹۱۳۲۷۶۵۹۸۴

   فرزین ملکی:  چلاسرو جل تنکابن (خانه گِلی) - http://www.caspiantrek.com  ۰۹۱۱۲۹۱۰۷۰۰

   حمید غنی:  سمیرم (چادر عشایری) - ۰۹۳۸۳۹۳۳۶۱۰

   حسن ابراهیمی:  روستای میمند کرمان - ۰۹۱۳۳۹۲۶۱۹۹

   احسان تاج زاد: اصفهان (روستای قِهی) - ۰۹۱۲۱۰۱۳۰۳۷

   توماج مقدس زاده: اصفهان (روستای قهی) - ۰۹۱۳۱۲۷۰۵۷۸

   محمد جلالی:  اصفهان (تودشک) - ۰۹۱۳۹۱۶۵۷۵۲

   افشین عباس نژاد هنگامی:  جزیره قشم (جزیره هنگام) - ۰۹۱۷۹۷۷۳۰۵۶ -۰۷۶۳۵۲۴۱۴۳۱

   خانواده طباطبایی:  روستای فرحزاد - ۰۹۱۳۳۲۳۴۱۸۸

   صادق مقانلو:  اردبیل (چادر عشایری) - ۰۹۱۴۸۰۹۲۳۵۵

   خانواده میری:  سعادت شهر (پاسارگاد) - ۰۹۱۷۹۲۷۲۹۳۲

   انوری:  ترکمن صحرا - ۰۹۱۲۷۲۰۶۷۴۱

   اکبر مشکاتی:  گیلان (روستای قاسم آباد) - ۰۹۱۳۲۷۶۵۹۸۴

   سیاوش جلالی:  انارک (رباط انارک) – ۰۹۱۲۲۹۸۳۵۷۵

   آرش نور آقایی   http://nooraghayee.com/index.php

   و . . . .  گته گلی خانه  و .....

کلیک کنید:  هنر هشتم در روستا های ایران

   مناظری از اطراف چلاسر و جل در شهرستان تنکابن، استان مازندران کشور ایران،  عکس شماره 8573.

خونه گلی

مطلب از سایت:  http://www.caspiantrek.com

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش <><> باز جوید روزگار وصل خویش

   فرزین ملکی:  از سن هفت سالگی با اروپا و زندگی در غرب آشنا شده و طعم غربت را چشیدم. حدود بیست سال در انگلستان زندکی کردم . در سال 93 میلادی از دانشگاه گلاسگو مدرک پزشکی ام رو گرفتم و هشت سال به طبابت مشغول بودم ولی پزشکی برای من نبود. تصمیم گرفتم مسیر زندگی ام رو تغییر داده و به اصل و ریشه خود برگردم. در سال 1379 با همسرم الخاندرا به ایران برگشتیم و پس از مدتی ایرانگردی خونه گلی رو طراحی کرده و ساختیم. پس از ساخت خونه پنج سال در ونزوئلا زندگی کردیم و برای امرار معاش مترجم فارسی اسپانیایی بودم اما باز از اصل خویش دور شدم. در اواخر دهه هشتاد خونه گلی رو به یک اقامت گاه بومی با هدف پذیرایی از میهمانان خاص منجمله طبیعت گردان و پویندگان زندگی ساده ،سالم و طبیعی، سخت ولی با عشق و کم دغدغه به سبک قدیم تبدیل کردیم.

خونه گلی هنوز هم خانه ما است و هم اقامتگاه شما میهمانان گرامی آینده.....

تصویر آگهی خونه گلی،  عکس شماره 8572.

      خونه گلی یک ساختمان دو طبقه زگالی است که با چوب و کاهگل در باغی به مساحت 7000 متر مربع ساخته شده و ابعاد آن 10 در 10 متر مربع می باشد.  سقف آن از سفال های دست ساز گیلان می باشد. بسیاری از مصالح به کار برده شده در ساخت خونه گلی بازیافتی هستند.  تعریف خانه زگالی در اینجا.

   داخل خونه گلی ــ  در طبقه همکف یک آشپزخانه، یک اتاق 20 متری و یک دوش آبگرم و سرویس ایرانی وجود دارد. این طبقه با یک پلکان چوبی به طبقه بالا راه دارد،  که در آن یک اتاق بزرگتر و یک ایوان بزرگ جنوبی با چشم انداز جنگل و مراتع گلیجان تنکابن و ییلاقات منطقه وجود دارد.  بسیاری از دکوراسیون خونه سنتی می باشد،  به طور مثال برای پوشش کف خونه از گلیم و نمد دست ساز چلاسر و جواهرده و دیگر نقاط ایران استفاده شده است،  و دور دیوار کاهگلی با حصیر های 50 ساله بندر انزلی پوشیده شده اند.  در خونه گلی میز غذاخوری، تخت خواب، تلویزیون و یا رادیو و حتی تلفن وجود ندارد.  موبایل در خونه گلی آنتن می دهد.  غرفه ای برای سوغات خونه گلی در طبقه پایین در نظر گرفته شده است،  که میهمانان می توانند چای مرغوب شمال،  چادر شب و دیگر صنایع دستی را خریداری نمایند.

کلیپ فضای باغ خونه گلی،  کلیپ شماره 151.

   محوطه خونه گلی ــ  مساحت باغ حدود هفت هزار متر مربع است و در داخل باغ حدود 130 نهال و درخت مرکبات از انواع مختلف وجود دارند. علاوه بر آن خرمالو و ازگیل ژاپنی، سیب و به جنگلی و چند درخت جنگلی موجود میباشند. میوه ها برای مصرف مسافران بوده و مازاد آن برای فروش موجود است. چند بوته چای که یادگار قدیم باشد حفظ شده اند. علاوه بر خونه گلی در چند متری آن در همین محوطه "کلبه شمس" وجود دارد،  که اقامتگاه میزبانان مسافرین بوده و تنور نانی نیز در ایوان آن وجود دارد. یک آلاچیق تابستانه برای استراحت و نرمش در وسط باغ با چوب و نی تعبیه شده است. در انتهای شمالی باغ یک تاب بزرگ برای استفاده میهمانان خصوصأ مسافران خردسال به چشم می خورد.

      یک سالن 45 متری برای گروه ها و کارگاه های ویژه منجمله یوگا و مراقبه در انتهای باغ برای سال 1395 تعبیه شده است.

      کلبه دنجی در گوشه ای از باغ بدون برق مناسب افرادی است که می خواهند چند روز را در خلوت خود بوده و استراحت نمایند در ضمن این کلبه برای زوج هایی مناسب است،  که مایل هستند با هزینه کمتری سفر کنند.  این کلبه در صورت تکمیل بودن خونه قابل اجاره می باشد.

      در چند قدمی این کلبه بنایی چوبی وجود دارد،  که شامل یک دوش حمام با آبگرمکن برقی،  یک سرویس فرنگی و یک سرویس ایرانی است.

   ظرفیت خونه گلی ــ  ظرفیت خونه گلی در دو طبقه مجزا 10 نفر بوده،  که با انضمام کلبه داخل باغ به 13 نفر قابل افزایش است.

      خونه گلی محیطی است مناسب و خاطره انگیز برای آنانی که قصد سفر با کودکان را دارند.  در حال حاضر جذابیت هایی که برای کودکان وجود دارند یک تاب بزرگ و انواع حیوانات اهلی مانند مرغ، خروس، سگ، میباشند.  یک خونه درختی نیز برای بازی کودکان در انتهای باغ تعبیه شده است.  همسایگان گاو و گوسفند و بز زیاد دارند،  و به فصل خودش کودکان می توانند با یک پیاده روی کوتاه آنها را ببینند.

       در خونه گلی غذا‌ها بسته به فصل و تازه صرفأ برای شما میهمانان عزیز تهیه و سرو می شود،  و از شما دعوت می‌کنیم برای کسب تجربه جدید از آوردن مواد غذایی صنعتی خصوصأ چیپس و پفک و نوشابه ‌های گازدار خودداری فرمایید.

امکان انتخاب نوع غذا از طرف میهمانان فقط در هنگام رزرواسیون وجود دارد.

      خونه گلی بر این است تا به میهمانان گرامی تجربه ‌ای جدید از سفر را خاطر نشان سازد و لذا صرفاً اجاره خانه بدون وعده‌ های غذایی میسر نمی‌باشد،  در این راستا میهمانان زحمت آشپزی در خونه گلی را ندارند،  و در صورت احتیاج به رژیم غذایی خاص لطفأ هنگام رزرواسیون هماهنگ کنند.

      تجربه چشیدن طعم غذاهای محلی به سبک خونه گلی بدون اقامت میسر می باشد.  اغلب مواد اولیه در خود محل تهیه شده و بومی میباشند مانند برنج تک شالی تک خرمن،  انواع لبنیات و سبزیجات محلی که توسط زنان محلی کاشت میشوند.  غذاها همگی بومی بوده و بر اساس نسخه های قدیمی غذاهای خانگی می باشند.  آب آشامیدنی از چشمه کوه های اطراف تهیه می شود و همچنین تنوری برای پخت نان محلی یا "کلاس" در کلبه شمس در مجاورت خونه گلی موجود است.  در خونه گلی بهترین چای ایرانی و قهوه خوب ایتالیایی سرو میگردد.

      در ضمن غذاهای خونه گلی بسته به فصول سال دارند در بهار و زمستان متفاوت می باشند.  در بهار باقالی پلو با ماهی دودی و پنیر برشته به همراه سیر تازه، در تابستان میرزاقاسمی تهیه شده با بادمجان دودی به همراه ماهی شور و سیر تازه ، سبزی و ماست محلی و یا باقالاقاتوق و حتی ترش واش با ماهی دودی به عنوان مزه،  در فصل پاییز و زمستان ماهی سفید تازه صید شده به صورت مالا و یا گردویج (شکم پر) و ترش تره و یا دیگ تره، فسنجان با مغز گردوی ارگانیک جنگلی، رب انار ترش محلی و گوشت گوساله محلی بخشی از غذا ها می باشند.

       برای صبحانه شیر تازه محلی، پنیر محلی، مربای خونگی، عسل ارتفاعات منطقه و تخم مرغ و مغز گردوی محلی سرو می گردد. تلاش می کنیم حداقل یک وعده نان خانگی با آرد گندم سبوس دار ارگانیک آسیاب سنگی شده را به میهمانان تقدیم نماییم.

   جاذبه های منطقه ــ  برای گشت و گذار در مناطق جنگلی دو گزینه وجود دارد:  اولأ مسیر هاییکه به سادگی و بدون حظور راهنما قابل دسترسی هستند،  و دومأ مسیر هاییکه الزامأ باید با راهنمای محلی رفت.  برای برنامه های جنگل پیمایی توصیه می کنیم حتمأ کفش کوه مناسب،  بادگیر و ترجیحأ باتوم هم به همراه داشته باشید.  یک کوله پشتی کوچک که می تونه یک بطری آب و تنقلات برای تو راه رو داشته باشه برای برنامه های چند ساعته بد نیست.  در فصل تابستان کلاه و کرم ضد آفتاب کمک می کنه تا از گرما زدگی و آفتاب سوختگی در امان باشید.  برای آبتنی در رودخانه مایو و حوله بد ایده ای نیست.  حالا چند نمونه از جاذبه های گردشگری طبیعی/فرهنگی منطقه رو معرفی میکنیم :

   دریاسر  ــ  دریاسر از معروفترین و دیدنیترین مراتعی است که در تنکابن و به گفته ایی شاید در ایران وجود داشته باشد. پس از یک سفر کوتاه 35 دقیقه ای با اتوموبیل از خونه گلی تا اسل محله پیاده روی خود را شروع کنیم. راه مالرو از انتهای جنوبی روستا از جنگل زیبایی عبور می کند که با شیبی تند در عرض یک ساعت و اندی ما را از ارتفاع 1200 متر به 1700 متر میرساند. در سمت چپ مسیر در دره ای مملو از درختان جنگلی منجمله تعدادی سرخدار رودخانه ای پر شیب جاریست که از برفچالهای سیالان و کندیگان سرچشمه میگیرد.

      مسیر دریاسر در نهایت به قلل مرفع منطقه دوهزار از جمله قلل یان، کنگرچال، چالکی، خانه بن، نیار دره، سیه کل، کندیگان و مرتفع ترین آنها سیالان یا سیاه لانه با 4250 متر ارتفاع منتهی می شود.  در کلیه این مسیر ها مراتع ، گوسفند سرا و گاو سراهایی هستند که در آن دامداران زحمتکش به روش سنتی مرغوبترین لبنیات را تهیه کرده که در خونه گلی سرو می شوند.

      مسیر دریاسر از این جهت حاعذ اهمیت است که در قدیم برای عبور و مرور مردم ناحیه برای دسترسی به هنیز الموت و دشت قزوین استفاده می شده است

   کارگاه سفالگری سنتی ــ  در منطقه سیاهگلچال در انتهای یک جاده جنگلی پای کوه دو سه تا خانه وجود دارد که در آنها مهربانترین و با ذوقترین آدمها رو که به روش چند هزار ساله هنوز که هنوزه با چرخ پایی کوزه، دوشان، گمج و انواع سفالهای تزئینی برای پخش در سراسر کشور تولید می کنند.  یکی از دیدنیترین جاذبه های غرب مازندران کارگاه خانواده محبی است.  کلیپ سفالگری سنتی در اینجا.

   کارگاه آهنگری اوستا نوروز ــ  در سلیمان آباد استادی ماهر از نسل قدیم داس، تبر، بیل و دیگر مایحتاج کشاورزان زخمتکش منطقه را در کوره زغال سنگی باد دستان توانمند خویش می سازد.  بازدید از این کارگاه از جذابیت های درجه یک منطقه می باشد.

   کارخانه چای چلاسر ــ  کارخانه ایی با قدمت هشتاد سال با ماشین آلاتی از شفیلد و لیورپول بریتانیا، نمادی از حظور استعمار انگلستان در شمال ایران. این کارخانه با عشق و حس میهن پرستی مالک محترم آن جناب آقای منوچهر دریانی که از اساتید چای شناسی می باشند، هنوز از بهترین چای های ایرانی را برای مصرف شما میهمانان به ارمغان می آورد.

   قلعه مارکوه و شاه‌نشین ــ  در روستای کتالم بالای تپه ای به همین اسم بازمانده برج دیدبانی وجود دارد که برای محافظت از منطقه استفاده می شده است. می گویند از زمان حسن صباح بوده است. ارتفاع این تپه 220 متر بوده و پس از یک پیاده روی بیست دقیقه ای ( حدود 340 پله کوتاه).

      به چشم اندازی کم در نظیر میرسم که از اونجا رامسر تا متل قو زیر پایتان پیداست.  به نقل از یک منبع محلی حدود بیست سال پیش که کارشناسان باستانشناس این قلعه رو حفاری می کرده اند اسکلت انسانی رو پیدا کرده اند که با 210 سانت طول به نظر می رسه،  که رییس آنجا بوده. گویا این اسکلت در یکی از موزه های تهران نگهداری می شود.

      بخش شاه نشین در تپه ای درست پشت آبگرم هتل رامسر قرار داره که یک ساعت پیاده روی داشته و جز چند لایه سنگ و ساروج چیزی از اون باقی نمونده و جنگل قلمروی خودش رو پس از گذشت قرن ها پس گرفته.  این مسیر برای یک پیاده روی متوسط و سپس یک وان آب داغ گوگردی در یکی از حمام های مجاور عالیه.

   روستای خانیان و آرود ــ  در جاده سه هزار چندین مسیر کوهپیمایی وجود دارند که یکی از آنها از روستای خانیان عبور میکنه. فاصله روستای خانیان از خونه گلی 40 دقیقه با ماشین هستش که سپس یک مسیر بی نهایت زیبای جنگلی از کنار روستای خانیان میگذره که به مراتع چرکاکوتی، لشم، لوسره و... در نهایت به قله بلس کوه با یکی از زیباترین چشم اندازهای قلل ایران زمین منتهی میشه. روی قله که می ایستیم دریای خزر از یک طرف و از طرف دیگر رشته کوههای علم کوه و دیواره آن و قلل دوهزار منجمله سیالان رو در یک پانورامای فوق العاده داریم.

      آرود روستایی است که یک امامزاده خیلی زیبا با چشمه ایی بسیار پر آب داره که راه آن از روستای قاضی محله ( حدودأ یک ساعت از خونه گلی با خودروی سواری) شروع میشه و پس از یک ساعت و نیم جنگل پیمایی به آرود و خونه های گلی قدیمیش می رسیم. ادامه مسیر به قلل اسپکر و مقصوره و خط الرأس کالاهو می خوره که منطقه ایست بسیار بکر و وحشی با تنوع حیات وحش فراوان منجمله خرس، بز کوهی، پلنگ و انواع پرندگاه مانند مرغ کوهی و کبک

   مسیر الموت به سه هزار ــ  این مسیر که در حال حاظر با خودروی شخصی قابل تردد هست یکی از زیباترین و هنوز بکرترین مسیرهای کوهپیمایی می باشد که بین گردشگران خارجی طرفدار بسیار دارد. اهمیت و معروف بودن آن بر میگردد به حضور قلعه حسن صباح در روستای گازرخان الموت. مسیر متداول پیاده روی از روستای پیچ بن الموت تا روستای مران سه هزار است که از کاروانسرای سلمبار، روستای سلمبار و کلام لات می گذرد. این مسیر در یک روز و درجه سختی متوسط قابل پیمایش است.

   آبگرم سه هزار ــ  برای رسیدن به آبگرم سه هزار اول باید به درجان و شهرستان رفت که از خونه گلی کلأ یک ساعت و نیم رانندگی داریم. بیشتر مسیر خاکی با دست انداز ناجورمی باشد. سپس از یک مسیربسیار زیبا ی مالروی قدیمی که به پراچان طالقان منتهی میگردد عبور کرده و پس از دو ساعت پیاده روی و عبور از رودخانه های خروشان به آبگرم می رسیم. در این مسیر قاطر برای حمل بارها موجود است.

   آبشار تودارک ــ  آبشاری به ارتفاع 50 متر در کنار یک جاده خاکی جنگلی که از روستای لشتو انشعاب میگیرد.  فاصله این آبشار تا خونه گلی یک ساعت می باشد و آبشار درست در مجاورت جاده قرار دارد.

      روستا های ییلاقی پیشکوه، سیب کلایه ، دمیرون، لمیرا، ولگ سرو چینه:  روستا هایی هستند ییلاقی و بکرو که در یک برنامه یک و یا دو روزه از خونه گلی قابل بازدید هستند. آز آنجاییکه تمامی این روستاها بالای خط جنگل واقع شده اند چشم انداز آنها به روی جلگه تنکابن و رامسر و دریای خزر کم نظیر است. در حال حاضر خوشبختانه هنوز جاده ماشین رو برای دسترسی به این روستاها وجود ندارد.

   آبگرم فلک‌ده ــ  فلک ده جاده ایست جنگلی که از گلیج پل در اوایل جاده دو هزار و سه هزار انشعاب میگیره و حدودأ پس از بیست کیلومتر ماشین سواری به دکه هایی میرسیم که اتاق کرایه میدن و مسیر جنگلی تا آبگرم که در دل غاری در چند متری رودخانه قرار داره ده دقیقه است.

   کارگاه ها و برنامه های ویژه ــ  جهت دریافت اطلاعات به روز در مورد دوره های یوگا و مراقبه لطفأ با ایمیل تماس حاصل فرمایید.

      در فصل تابستان برنامه مکالمه اسپانیولی در محیط خونه گلی برای دانش جویان و علاقه مندان به دومین زبان مطرح دنیا پس از انگلیسی موجود است. دوستان می توانند با اقامت چند روزه تا چند هفته ایی و یا به صورت دوره ایی زبان خود را تقویت نموده و در ضمن از دیگر مزایای زندگی در روستا و در مجاورت طبیعت خونه گلی لذت ببرند.

      از شما میهمانان گرامی آینده خونه گلی دعوت می کنیم به چند نکته پیش از رزرواسیون توجه بفرمایید:  اقامت در خونه گلی فقط با رزرواسیون قبلی امکان پذیر می باشد.  لطفأ از بازدید سرزده خودداری کنید.

      خونه گلی یک محیط آرام ،خانوادگی و دوستانه است،  خونه گلی یک ویلا نیست،  خونه گلی هتل نیست لذا آن را با هتل مقایسه نفرمایید.  در خونه گلی رادیو، تلویزیون، مبلمان و تخت‌خواب وجود ندارد،  و لذا ممکن است برای مهمانانی که با زمین نشستن و خوابیدن مشکل دارند،  و یا دوستان جوانی که به دنبال هیاهو هستند مناسب نباشد.

      اقامت در خانه گلی به شما این فرصت را می‌دهد تا چند روزی به دور از هیاهوی شهری در سکوت و آرامش روستایی در خلوت خود و یا همراه خانواده و دوستان نوعی دیگر از زندگی و لذت‌هایش را تجربه کنید. در اینجا تفریح گردش در طبیعت و مشاهده‌ی چشم‌اندازهای بی‌نظیر آن، تنفس هوای خوب و تمیز، خوردن غذا های تازه و محلی و شب‌ها جمع شدن به دور آتش به جای تلویزیون می‌باشد.

. . . اگر مایل هستید به اصل طبیعی انسان برگردید،  خونه گلی محیط بدی نیست . . .

      در خونه گلی کولر موجود نمیباشد. در تابستان خونه به دلیل کاهگلی بودن عمومأ خنک می باشد،  و برای دوستانی که گرمایی هستند پنکه در نظر گرفته ایم. در فصل زمستان نیز دمای خونه در فضاهای مختلف متفاوت است زیرا شوفاژ و یا سیستم گرمایش مرکزی در کار نیست. یک بخاری هیزمی هست یک کرسی و بس. در قدیم و همچنین در اروپای امروزی که سوخت کمیاب و گران است انسانها با لباس خود را گرم نگه می داشتند و این جزوی از فلسفه زندگی ما است. هماهنگی با طبیعت از ارکان زندگی سالم می باشد.

      پنجره های خونه گلی توری ندارند،  چون دوست داریم باغ زیبایمان و طبیعت اطراف رو بدون واسطه تماشاه کنید. برای شب در فصل تابستان پشه بند موجود می باشد.

      هزینه اقامت در خونه گلی به چند فاکتور بستگی دارد،  منجمله تعداد مهمانان، تعداد شب‌ها و خدماتی که ارائه می‌گردد.

      لطفأ دقت بفرمایید برنامه هاییکه در سایت آمده اند با هماهنگی قبلی و در صورت مهیا بودن شرایط قابل اجرا هستند،  مانند زبان اسپانیولی و یا کارگاه های خاص.  برای این برنامه ها هزینه ای مجزا در نظر گرفته شده است. همچنین هزینه راهنمای محلی برای گشت ها جزئی از قیمت اقامت و غذا نمی باشد.

       عمومأ برای میهمانان ایرانی کل خونه و باغ دربست قابل اجاره می باشد مگر اینکه میهمان خارجی داشته باشیم که از قبل به اطلاعتان خواهیم رساند. حداکثر ظرفیت خونه گلی به انزمام کلبه 13 نفر بوده و حداقلی در نظر نگرفته ایم مگر در تعطیلی های چندین روزه مانند تعطیلی اواسط خرداد،  قابل توجه است که کلبه باغ برق ندارد و سرویس های بهداشتی جدا از کلبه هستند.

      اگر چنانچه خونه گلی و این سبک زندگی برای شما عجیب به نظر می رسد،  به خودتان سخت نگیرید، خونه گلی برای شما نیست!

       جهت رزرواسیون ۵۰% مبلغ کل هزینه و مابقی پیش از ورود مهمانان از طریق انتقال بانکی قابل پرداخت می‌باشد.   جهت اطلاعات بیشتر لطفأ با ما تماس بگیرید.  جهت دریافت اطلاعات به روز در مورد دوره های یوگا و مراقبه لطفأ با ایمیل تماس حاصل فرمایید.

       در فصل تابستان برنامه مکالمه اسپانیولی در محیط خونه گلی برای دانش جویان و علاقه مندان به دومین زبان مطرح دنیا پس از انگلیسی موجود است. دوستان می توانند با اقامت چند روزه تا چند هفته ایی و یا به صورت دوره ایی زبان خود را تقویت نموده،  و در ضمن از دیگر مزایای زندگی در روستا و در مجاورت طبیعت خونه گلی لذت ببرند.

       از آژانس ها و اشخاصی که مایل به همکاری با ما هستند دعوت می شود،  با تلفن [phone] و یا ایمیل [e-mail] تماس حاصل فرمایند.

      جهت اطلاعات بیشتر به ما ایمیل بزنید و یا با شماره تلفن های زیر بین ساعات 8 الی 19 تماس حاصل فرمایید.

  ــ  ایمیل خونه گلی یا ایمیل فرزین ملکی:   [e-mail] 

  ــ  تلفن خونه گلی یا تلفن فرزین ملکی:   09371501993   و  09112910700

. . . جهت دیدن عکسها و مطالب بیشتر به وبسایت خونه گلی در زیر مراجعه نمایید . . .

منبع:    http://www.caspiantrek.com

کلیپ اطراف راویدسرا و خونه گلی،  شماره 1211.  

کلیک کنید:  روستا های زیبای ایران

کلیک کنید:  دیدنی های استان مازندران

کلیک کنید: غذا های سنتی طبیعی شمال ایران

آبی= روشنفکری و فروتنی،  زرد= خرد و هوشیاری، قرمز=  عشق و پایداری،  مشروح اینجا

    توجه 1:  اگر وبسایت ارگ به هر علت و اتفاق،  مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد،  در جستجوها بنویسید:  انوش راوید،  یا،  فهرست مقالات انوش راوید،  سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید.  از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم،  همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع،  آزاد و باعث خوشحالی من است.

   توجه 2:  مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ،  توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر،  بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شوند،  از این نظر هیچ مسئله ای نیست،  و باعث خوشحالی من است.  ولی عزیزان توجه داشته باشند،  که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب،  به اصل وبلاگ من مراجعه نمایند:  در اینجا  http://arq.ir.

ارگ   http://arq.ir

کلیک کنید:  تماس و پرسش و نظر  

خونه چوب گلی، یا خانه گلی

خونه چوب گلی، یا خانه گلی

پیش گفتار

      این پست از اطلاعات شخصی است،  جهت اطلاع بیشتر در جستجو ها بنویسید،  خانه های زگالی یا خونه گلی.  دانستن اینکه مردم در گذشته چگونه و در چه جا هایی زندگی می کردند،  خیلی مهم است،  زیرا هر آن ممکن است،  که به سرنوشت موقت یا دائم برای چنین زندگی دچار شد.  در آن خانه های سنتی نیازی به وسایل گرمایش و سرمایش خیلی پیشرفته و مهم نبود،  در زمستان و سرما اجاق یا بخار هیزمی ساده،  که روی آن نان و غذا درست می کردند،  و در تابستان نسیم پنجره ها و ایوان و غیره بود،  که روی آن در ظروف چوبی و سفالی مواد غذایی هم نگه می داشتند.

تصویر خونه گلی معروف چلاسر،  متعلق به آقای فرزین ملکی،  عکس شماره 3347.

. . . مطابق معمول این پست هم ادامه دارد و باز نویسی می شود . . .

آغاز تاریخ با خونه چوب گلی

      تا اواخر قرن 20 تمام خانه های روستایی گیلان و مازندران خونه گلی و زگالی Zegali و دار ور چین Daar var chin  بودند،  ساخت و نگهداری این خانه ها مشکل بود،  و به مرور با گذشت زمان بسیار گرانتر تمام می شد.  با وجود فراوانی و ارزانی سیمان و آهن ،  مردم خونه گلی را فراموش کردند،  خانه هایی که بخاطر ساختاری از گل و چوب و پوشال و سفال،  در آنها عایق بندی کاملاً رعایت شده بود.  با داشتن سبک معماری در تابستان ها خنک و در زمستان گرم بود،  همچنین حرارت مرکز داشت،  که از هیزم و ذغال بود،  یعنی کنترل انرژی رعایت شده بود.  اما امروزه در منطقه چلاسر و جل تمام خانه های چوب گلی قدیمی را خراب و نابود کردند،  ولی فقط یک خانه چوب گلی موجود است،  آنهم در ابتدای قرن 21 یعنی دوران تمدن کنترل انرژی بنا شده.

   عکس نمونه خانه های زگالی در گیلان و مازندران در 1300 خورشیدی،  عکس شماره 1233.  در گذشته ها تمام خانه های گیلان و مازندران همین گونه،  و با مصالح تماماً داخلی و محلی بود.

   عکس مراحل ساخت خونه چوب گلی و زگالی، نمونه خونه چوب گلی در چلاسر و جل،  عکس شماره 3577.  

      این،  خانه چوب گلی،  در سال 1382 میان طبیعت زیبای چلاسر و جل،  به شیوه خانه های بومی جلگه های شمالی ایران طراحی،  و با مصالح سنتی از قبیل چوب سفال و کاهگل ساخته شده است.  بسیاری از مصالح به کار گرفته شده در خانه گلی از بازیافت تخریب دیگر خانه های سنتی منطقه می باشد.  سفال های بام قدمت چند دهه دارند،  و از خانه های قدیمی استان گیلان جمع آوری شده اند،  سفالها تا حدود 50 سال پیش توسط اساتید سفالگر زحمت کش گیلانی در کوره های سفالگری ساخته می شدند،  تاریخ سفال ایران.  الورهای نرده های ایوان خانه گلی 30 ساله هستند،  و از چوب درخت ملج می باشند.  اسکلت خانه گلی از ستون های قطور درختان شمشاد و شاقوز (شبخوس) تشکیل گردیده،  که در زمان رضا شاه پهلوی بریده شده بودند.

      خانه های گلی شمالی نمونه های بی مانند تاریخی هستند،  آنها محیطی آرام و دور از دغدغـه زندگی شهری دارند،  برای آنهایی که رویای زندگی در طبیعت را دارند،  و تجربه دیگری از اقامت در کلبه چوبی و گلی،  از نمونه های بی مانند تاریخی است.  خانه گلی چلاسر دارای 2 اتاق بزرگ در دو طبقه مجزا، یک بالکن بزرگ جنوبی ، یک آشپزخانه و دو سرویس بهداشتی ایرانی و فرنگی است.

      هم اکنون نیز در بسیاری از نقاط جهان خانه هایی بدوی وجود دارد،  که با چوب ساخته می شود.  خانه های روستایی شمال ایران را که به خانه های زگالی مشهور است،  می توان نمونه ای از این بناهای بدوی دانست.  چار چوب و اسکلت این خانه ها معمولاً چوبی است،  و در چهار دیواری آن از جست های بلند و باریک درخت انجیلی،  که دارای چوب سخت و مقاومی است استفاده می شود.  جست های مزبور را در اصطلاح محلی شوش می نامند،  آنها را به فواصل مساوی در حدود چهار انگشت نصب می کنند.  شوش را معمولاً با پوست شاخه های درخت لرک که دارای الیاف محکمی است،  به اسکلت بنا وصل می کنند.  پس از آنکه ساختن کلی اسکلت و نصب درب و پنجره و روزنه های لازم تمام شد،  فواصل شوشها را با گل پر و مسدود می سازند،  و بدین طریق دیواری عایق ایجاد می کنند.  بام این خانه ها با کلش و علف هایی به نام گالی پوشیده می شود،  شیب بام را حتی المقدور زیاد می گیرند،  تا باران های شدید و مدام شمال به درون خانه نفوذ نکند.

      اشخاصی که در قلب جنگل زندگی می کنند،  و به چوب و درخت دسترسی دارند،  خانه خود را بزرگتر و با اسلوبی بهتر و راحتر می سازند،  این گونه خانه ها را دارواجن می نامند.  بدین طریق که تنه درختانی را که 15 ، 20 سانتیمتر قطر دارند پوست می کنند،  و دو به دو به طور افقی و به موازات هم قرار می دهند.  دو انتهای آن را هم کمی با تبر گود می کنند،  و دو تیر دیگر عمود بر دو تیر قبلی و بر روی آنها نصب می کنند،  و بدون به کار بردن میخ یا طناب یا استفاده از پوست درخت آنها را به هم متصل می سازند،  لای آنها را با گل مسدود می کنند و ساختمانی محکمتر و کاملتر از بناهای زگالی دیگر به وجود می آورند.  سقف این ساختمانها نیز به وسیله تخته هایی به نام لت از چوب بلوط یا چوبی دیگر و گاهی هم با گالی پوشانده می شود.  طرز چیدن و نصب لت از حاشیه سقف به سمت داخل و خط الرأس شیروانی می باشد،  تا آب باران بتواند از روی آن بدون آنکه به رون اطاق ریزش کند به پایین سرازیر شود.  خونه چوب گلی چلاسر نمونه ای منحصر بفرد از اینقبیل می باشد،  که مورد بازدید گردشگران قرار می گیرد،  و فیلم سازان در آن فیلم تهیه می کنند.  بسیاری از این بناهای روستایی بزرگ و در دو طبقه بوده، گاه کلیه اهل منزل اعم از خانواده صاحب خانه و پیشکار در طبقه فوقانی،  خدمتکار و چوپان در طبقه پایین زندگی می کنند،  حتی دامها در بخش کم ارتفاع هم کف جا دارند.  نقاطی از کوه های البرز در بخش ارتفاعات شمالی که در آنها چوب کافی در دسترس نیست از سنگ نیز استفاده می شود.

عکس خونه چوب گلی چلاسر هنگام فیلم برداری برای یک فیلم سینمایی،  عکس شماره 3579.

خنده بازار در خونه چوب گلی

   * به فرنگیه میگن:  اگه رییس جمهور بشی اولین کاری که میکنی چیه؟  میگه:  اول از همه میرم چلاسر خونه چوب گلی!!   

   * مسافر به مدیر هتل خونه چوب گلی:  آقا اتاق من پر از مگس است!   مدیر هتل:  نگران نباشید یک ساعت دیگر وقت ناهار است، همه آنها به رستوران هتل می رن.

   *  پشت در رستوران خونه چوب گلی چلاسر نوشته شده:  برای صرف نهار رستوران تعطیل است.

   *  چند نفر از مسافران خونه چوب گلی داشتن میرفتن بالای کوه... راهنمای تور خونه چوب گلی هم که لکنت داشته میگه:  چ چ چا چا ..... بقیه بر میگردن ببینن چی می خواد بگه ... از بس طول میکشه بی خیال میشن...  دوباره کمی جلو تر میگه چ چ چا چا...  دوباره ملت بی خیال میشن...  به بالای کوه که می رسن می خواستن چادر بزنن...  سر پرسته میگه:  چ چ چ چادر یادم رفت بیارم...  همه شاکی میشن ول میکنن میرن پایین...  توی راه دوباره سر پرسته هی می گفته ش ش ش...  هیچ کس گوش نمی کرده...  به پایین که میرسن میگه ش ش ش شوخی کردم......

عمر طولانی و سلامت در زندگی طبیعی

     اردیبهشت در جل و چلاسر واقعاً بهشته،  همه جا را سبزه گیاهان مختلف فراگرفته و عطر گلهای رنگارنگ در فضای لذت بخش پیچیده،  بوته های چای شکفته شده و نوید وقت چیدن آن طلا را خبر می دهد،  مرد و زن همه با لباس های محلی گلگون درخشنده در باغهای چای مشغول فعالیتند.  بهترین و مرغوبترین چای جهان در این مزارع تولید می شود، باغات چای با آن درختچه های کوتاه خود امروز گرانترین زمینها شمال ایران را دارا هستند که روز بروز به بهای آنها افزوده می شود و علت آن داشتن بهترین آب و هواست.  خونه چوب گلی معرف که مرکز توریستی اینجاست در میان این باغات قرار دارد و همیشه مسافران را از دور دست ها به خود جلب می کند، مدیر این مرکز توریستی که شخص تحصیل کرده لندن است با زبان گیلکی مردم چلاسر و جل به توریستها خیر مقدم می گوید، حتماً او را با خوش ترین کشاورز سنتی منطقه اشتباه خواهید گرفت. 

     عصر دانایی قرن 21 است و زمان سنت گریزی از انبود سازی قرن 20 فرارسیده،  بسیاری از مردم دوست دارند طبیعی زندگی کنند و بخورند و همیشه بدنبال فرصت می گردند تا حتی برای چند روز طبیعی باشند در جایی زندگی کنند که مردمان هزاران سال آن جور بودند و چیزی بخورند که مردم ده ها قرن آنگونه می خوردند.  جایی قدم بزنند که معبر جنگلی چند هزار ساله است،  مردم امروزه می دانند که ممکن نیست در شهرها و زندگی مدرن از دست مواد نگه دارنده سمی و گاز های مضر و هوای آلوده رهایی یابند،  ولی می خواهند چند روز تجربه کنند که گذشتگان چگونه بودند و زیستند.  لبنیات روز را که مقابل چشمانشان تولید شده با کیف میل نمایند و هر چقدر بخورند باز هم می خواهند،  چیز هایی که رنگ هیچ کارخانه و ماشین ندیده،  و تشکر کنند از گاو گوسفند هایی که با چرا در جنگل و چراگاه های طبیعی،  این برکات سالم را در اختیار ما قرار می دهند.  

      عده ای در جل و چلاسر به تولید انواع چای دستی و سنتی مشغول شده اند و این چای ها با نام های:  چای سیاه، چای نعناع، چای لیمو، چای سفید، چای سبز، چای معجزه، چای معجون و چای های مختلف مورد تقاضا که همه با ترکیبات محلی و دستی است می پردازند.  همچنین با وجود این همه گل و گیاه انواع مربا جات از قبیل،  مربای بهار نارنج،  مربای تمشک،  مربای پرتقال، مربای گل و بسیاری دیگر تولید می کنند که در فروشگاه خانه گلی به فروش می رسد،  که همگی  خانگی است و توسط خانم های محلی با ترکیبات محلی تولید می شود.  غذا های خوش مزه محلی منحصر بفرد جل و چلاسر که تفاوتهای آشکاری با دیگر جاهای شمال دارد،  میرزا قاسمی، باقالا قاطق،  ترشه تره، شیرین تره، پنیر برشته، خورشت فسنجان، خورشت الو و انواع خورشت ها و غذا های محلی پخته شده در ظروف سنتی بروی آتش هیزم با محصولات کاملاً مخصوص چلاسر و جل در رستوران خونه چوب گلی که توسط بانوان دست و پنجه طلای همسایه خونه چوب گلی پخته می شوند.

      یکی دیگر از کار های منحصر بفرد خونه چوب گلی ترتیب آموزش و اسکی روی آب است،  مدیر این مجموعه خود از دوازده سالگی اسکی روی آب می کرد و هنگام تحصیل در دانشگاه اروپا از برترین های اسکی روی آب بود.  در تابستان ها افراد و تور ها را با سرویس به جایی مشخص و خیلی زیبا و خلوت از دریای خزر نزدیکی های شهر تنکابن که همان شهسوار قدیم است می برند و در دریایی آرام به اسکی مشغول می شوند و با گردش هایی از دور دست دریا شهر زیبا و کوه و جنگل دیده می شود.  البته در قایق و کنار دریا از مهمانان و توریستها با نوشابه های محلی گرم مانند، گل و گاوزبان و سرد چون شربت نعناع و دوغ های محلی پذیرایی میشود،  در این میان امکان سید ماهی در دریا و رودخانه شیرود برای علاقه مندان فراهم است.  عده ای از عزیزان که برای خرید زمین یا ویلا به چلاسر و جل می آیند در خانه چوب گلی اقامت می کنند تا از نزدیک ملک مورد علاقه خود را انتخاب کنند و مستقیم محل و موقعیت را شناسایی کنند.  خونه چوب گلی در صدد است تا شعبه ای در اسپانیا دایر کند بدین منظور هر کسی نسبت به سرمایه گذاری با خونه چوب گلی پیش دستی کند برنده خوبی خواهد بود.

عکس صبحانه در جنگل،  تخم مرغ محلی با کره و...،  عکس شماره 6216.

جشن بهمنگان در خونه چوب گلی

بهمن روز از بهمن ماه برابر با دوم بهمن در گاهشماری ایرانی

* فرخش باد و خداوند فرخنده کناد ‎ <><>  عید فرخنده و بهمنجه و بهمن مه را *

      جشنی در ستایش و گرامیداشت بهمن در اوستا وُهومَنَه (vohu-manah) و در پهلوی وَهمَن یا اندیشه نیک.  بخش نخست این واژه وُهُو از ونگهو (Vanghu) اوستایی که صفت خوب و نیک است،  در پارسی هخامنشی وَهو (Vahu) و در سانسکریت وسو (Vasu) خوانده می ‌شود، در پهلوی وه (Veh) و در زبان فارسی به شده است.  بخش دوم منه (Manah) برابر با واژه سانسکریت منس (Manas) که در پهلوی منیشن (Menishn) و در فارسی «منش» شده است.

      در این روز آشی به نام آش بهمنگان یا آش دانگو به صورت گروهی پخته می شود،  که نام دانگو یا دانگی بر گرفته از سنت اشتراکی سازمان قبیله ای دینی است.

      ابوریحان بیرونی در کتاب التفهیم درباره بهمنجه می نویسد،  بهمنجه، بهمن روز از بهمن ماه است،  ایرانیان در این روز بهمن سفید (نام گیاهی در خراسان و بسیار جاهای ایران) را با شیر می خورند و می گویند حافظه را زیاد می کند،  و فراموشی را از بین می برد،  ولی در خراسان هنگام این جشن مهمانی می گیرند،  و در دیگی که در آن انواع خوردنی و گوشت حیوان حلال و تره و سبزی دارد خوراک می پزند،  و به مهمانان خود می دهند،  و برای هر یک از داده های خدا سپاس به جای می آورند.

     در آثارالباقیه هم نوشته شده،  بهمن ماه روز دوم بهمن و عید است،  که براى توافق دو نام آن را بهمنجه نامیده اند،  بهمن نام فرشته موکل بر بهایم است،  که بشر به آنها براى عمارت زمین و رفع حوایج نیازمند است.  مردم فارس در دیگ هایى از جمیع دانه هاى ماکول با گوشت غذایى مى پزند و آن را با شیر مى خورند،  و مى گویند این غذا حافظه را زیاد مى کند.  این روز را در چیدن گیاهان و کنار رودخانه ها و جوى ها و روغن گرفتن و تهیه بخور و سوزاندنى ها خاصیتى مخصوص است،  بر این گمانند که جاماسب وزیر گشتاسب این کارها را در این روز انجام مى داد و سود این اشیا در این روز بیشتر از دیگر روز هاست.

      در ترجمه خرده اوستا نیز بر موکل بودن بهمن بر چهار پایان اشاره شده است،  بدین گونه که در جشن بهمنگان،  برای اینکه امشاسپند بهمن در جهان مادى نگهبان چارپایان سودمند است،  بنابر این از خوردن گوشت پرهیز مى کنند.  در جشن های ایرانی توضیحات بیشتر نوشته شده است.

      شاعر نامدار ایرانی در قرن پنج هجری على بن توسى (اسدى توسى) در کتاب لغتنامه خود (لغت فرس) زیر کلمه بهمنجه مى نویسد:  بهمنجه رسم عجم است،  چون دو روز از ماه بهمن مى گذشت بهمنجه مى کردند،  و این عیدى بود که در آن روز خوراک مى پختند و بهمن سرخ و زرد بر سر کاسه ها مى افشاندند.

      چنان که از نوشتار ابوریحان و اسدی توسی بر می آید گیاهی هم به نام امشاسپند بهمن خوانده می ‌شود،  که در بهمن ماه یا زمستان باز می شود،  و در پزشکی این گیاه معروف است.   در تحفه حکیم مؤمن و بحرالجواهر، بیخی سفید یا سرخ رنگ مانند زردک و خوشبو با اندک صلابت و کجی و خارناک تعریف شده است.  همین گیاه است که در فرانسه (Behen) خوانده می شود،  در گذشته ریشه آن را به‌ نام بهمن سرخ و بهمن سفید در داروخانه ‌های اروپا می فروختند.

شادی، خوشی، آرامش،  از اینجا

       رامیشن (ramishn)، رامی نیشن (raminishn) و رامیه (ramih) در زبان پهلوی به معنای شادی، خوشی و آرامش می باشد،  جاهایی که در نام آنها از واژه رام استفاده شده است،  گویای سرسبزی و دلپذیری آن سرزمین می باشد.  رامسر در استان مازندران،  رامه در استان سمنان، رامجردی در شمال مرودشت شیراز، رامجین در استان تهران، رامک در جنوب ایران، رامشه در استان اصفهان، رامشیر و رامهرمز در استان خوزستان، رامیان در خاور گرگان و رامین در استان زنجان.  همچنین آبشار زیبای رامینه در جنگل های دیدنی شهرستان ماسال در استان گیلان که واقعاً جای شادی و خوشی و آرامش است.

عکس پخت نان با ساج،  عکس شماره 6217 .

  کلیک کنید:  مسافرت در تاریخ ایران

کلیک کنید:  داستان های تاریخی ایران

کلیک کنید:  غذا های گیلانی و مازندرانی

آبی= روشنفکری و فروتنی،  زرد= خرد و هوشیاری، قرمز=  عشق و پایداری،  مشروح اینجا

    توجه 1:  اگر وبسایت ارگ به هر علت و اتفاق،  مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد،  در جستجوها بنویسید:  انوش راوید،  یا،  فهرست مقالات انوش راوید،  سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید.  از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم،  همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع،  آزاد و باعث خوشحالی من است.

   توجه 2:  مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ،  توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر،  بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شوند،  از این نظر هیچ مسئله ای نیست،  و باعث خوشحالی من است.  ولی عزیزان توجه داشته باشند،  که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب،  به اصل وبلاگ من مراجعه نمایند:  در اینجا  http://arq.ir.

ارگ   http://arq.ir

کلیک کنید:  تماس و پرسش و نظر