وبلاگ تاریخی و جغرافیایی " ارگ ایران "
مطالب و مقالات از وبسایت ارگ ایران www.arq.ir
وبلاگ تاریخی و جغرافیایی " ارگ ایران "
مطالب و مقالات از وبسایت ارگ ایران www.arq.irفهرست متلب های عمومی ارگ ایران
فهرست متلب های عمومی ارگ ایران
پیش گفتار
بمنظور پیشبرد اهداف ارگ ایران، و گروه گفتمان تاریخ و پژوهش های نوین، مطالبی را در جا های مختلف اینترنت، مانند فیسبوک و گوگل پلاس و غیره می نویسم، و دوباره آنها را در این صفحات پست می کنم. تعدادی از این مطلبها نیز از اینترنت گرد آوری نمودم، و تا آنجا که نام نویسنده واقعی بوده، در زیر آن نوشته ام.
"مطلب که درست آن متلب است، واژه کاملاً ایرانی و بمعنی کندن در حاشیه است"
ــ مطلب = متلب = مت + لب = مت = کندن، کنده کاری + لب = تکه حاشیه، مشروح در اینجا.
تصویر ایران در کره زمین، عکس شماره 3300.
توجه 3: مطالب وبسایت ارگ ایران، توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر، بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شود، از این نظر هیچ مسئله ای نیست، و باعث خوشحالی من است. ولی عزیزان توجه داشته باشند، که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب، به ارگ ایران مراجعه نمایند: در اینجا http://arqir.com.
لوگو آزادی را بشناسیم و درک کنیم، و آزادی اندیشه و قلم اینترنتی را پاس داریم، عکس شماره 1624.
برگه 611 پیوست عمومی ایران و جهان است.
. . . ادامه دارد و باز نویسی . . .
"فهرست واژه ای ایرانی است، مشروح در اینجا."
فهرست جالب خواندنی شنیدنی دیدنی از اینترنت
|
|
عکس انوش راوید در موزه مردم شناسی شهر مهاباد، مشروح در اینجا، عکس شماره 3801.
. . . .
مستند های مربوط
مستند های بیشتر را در آپارات وبسایت ارگ ایران ببینید، لینک آن در ستون کناری
کلیک کنید: کنشگری و واکنشگری در ایران
کلیک کنید: مهندسی ساختار های تاریخی اجتماع
کلیک کنید: تقویم های جهانی از تقویم خورشیدی
آبی= روشنفکری و فروتنی، زرد= خرد و هوشیاری، قرمز= عشق و پایداری، مشروح اینجا
توجه 1: اگر وبسایت ارگ به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.
توجه 2: جهت یافتن مطالب، یا پاسخ پرسش های خود، کلمات کلیدی را در جستجو های ستون کناری وبلاگ بنویسید، و مطالب را مطالعه نمایید، و در جهت علم مربوطه وبلاگ، با استراتژی مشخص یاری نمایید.
توجه 3: مطالب وبسایت ارگ ایران، توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر، بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شود، از این نظر هیچ مسئله ای نیست، و باعث خوشحالی من است. ولی عزیزان توجه داشته باشند، که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب، به ارگ ایران مراجعه نمایند: در اینجا http://arqir.com.
ارگ ایران http://arqir.com
مطالب جالب از فیسبوک و گوگل پلاس
مطالب جالب از فیسبوک و گوگل پلاس
مطالب زیر از فیسبوک پژوهشگر گرامی آقای فرشاد فرشید راد است، که بدلیل جالب توجه بودن در اینجا کپی پیس کرده ام. جهت اطلاعات بیشتر به صفحه ایشان در فیس بوک، یا لینک زیر مراجعه نمایید.
کلیک کنید: جغرافیای کهن و سرزمینهای گمشده
فواصل نجومی در معماری ایرانی به زبان ساده
در قوسهای تیز دو ناحیه بسیار مهم وجود دارد یکی که از پای کاردر اینجا نقطه B تا زاویه 22.5 درجه امتداد میابد را به اصطلاح بنایی قدیم ناحیه شکر گاه گویند که در اینجا با نقطه M نشان داده شده ناحیه دیگری را که تا 67.5 درجه از پای کار قرار میگیرد را ناحیه ایوارگاه یا آوارگاه نامند در اینجا با نقطه N نشان داده شده است.
شکرگاه ناحیه ای است که قوس زیرین طاق از این ناحیه در فشار شدید قرار دارد و نقطه آسیب پذیر طاق یا گنبد است که آنرا با قوسهای کوچک میسازند تا گنبد شکسته نشود برخی شکرگاه را سر خود به شکن گاه تغییر دادند و شکر را درست ندانسته اند (حتی استاد گرامی من گفت مگر مغازه قنادی است که شکر داشته باشیم! ) حال آنکه شکر درست است این واژه خود به معنی شکستن هم هست و آن در لغتنامه برهان قاطع آمده است. شکریدن و شکار نیز از این واژه برمیآیند. پس بهتر است حتی در یک حرف قدما هم دست نبریم.!
از ناحیه شکر گاه تا ایوارگاه ناحیه ای بحرانی برای خود پوسته گنبد است. اما از ایوارگاه تا افراز گنبد یا نوک گنبد به نسبت دو نقطه قبلی بحرانی بودن کمتری دارد. اگر شکرگاه ضعیف باشد گنبد میریزد اگر ایوارگاه در جای نباشد پوسته گنبد میریزد (شاید واژه آوار از همین آمده باشد. البته در پست بعدی خواهم گفت که ایوارگاه یعنی غروبگاه و در اینجا چه معنایی دارد) ناحیه بین شکرگاه و ایوارگاه را شانه مینامند
اما پرسش من از علاقمندان این است این دو زاویه که میل گنبد نام دارد با کدام زوایای نجومی تقریبا" برابر است.
دانش شگفت انگیز شاهنامه فردوسی در توصیف دژ سیاوش!
زمانی که با متن بندهشن و اعلاق النفیسه ابن رسته اصفهانی پی به سرزمین کهن و نابود شده ایی در قطب شمال بردم توانستم آنرا با برخی نشانه هایی که از سرزمین گمشده آتلانتیس از قول افلاطون و سرزمینهای میانی دیگری که در فرهنگهای کهن جهان آمده برابری و سنجش نمایم سرزمینی که مشخصات همه نزدیک به هم هستند کشور یا قاره ایی در شمال و در میان دریا به شکل دایره و با کوههای بسیار بلند پیرامونی که دریایی فراخ دور آن را گرفته است همراه دو یا چهار رود باستانی که در میانه سرزمین جاری است و آب آن گرم است و به دریا ی پیرامونی میریزد سرزمینی که به گرد آن ماه، ستاره و خورشید در گردش است...
اما از این مکان اکنون هیچ نشانی نیست. ! اینجانب در کتاب جغرافیای کهن برای نخستین بار از این سرزمین اساطیری سخن گفته ام و در جلد دوم نیز که به همین قاره اسرار آمیز اختصاص دادم در این تاریخ گمشده بشری شواهد ونشانه هایی را ارائه داده ام اما شاید برای دوستان گرامی جالب و هم عجیب باشد که در شاهنامه فردوسی هم شبیه به این گفتارها اما با نام "گنگ دژ " سخن رفته است در داستان سیاوش از دژی سخن به میان آمده است بنام گنگ دژ که آنرا سیاوش در شمال چین بنا نهاده است اما با کمال تعجب مشخصات این سرزمین در شاهنامه مشخصات جغرافیایی است نه توصیف یک ساختمان یا قلعه یا دژ ، که همین میرساند سیاوش آن قلعه و دژ را در مکانی ساخته است که مشخصات آن با همان سرزمین اسطوره ایی ملتهای جهان یکی است.!
فردوسی در شرح این مکان میفرماید:
از من داستان گنگ دژ را بشنوید و آنرا باور کنید آنجا مکانی است که میان رشته کوههای دایره ای قرار دارد که اندازه محیط آن 100 فرسنگ ( 600 کیلومتر است) کوههای آن انقدر بلند است که کسی نمیتواند به بالای آن راه یابد و دور ادور آن فقط یک راه ورودی وجود دارد! اما وقتی توانستی از این رشته کوهها عبور کنی به شهر آباد و بزرگی میرسی که در آن نه بیماری میبینی و نه رنجی همه درآن شادمانند این شهر بهشت برین است و در آن رودهای آب گرم جریان دارند اما کوههای رفیع آن تا یک و نیم قرسنگ بلندی دارد. ( نزدیک 10 کیلومتر)
اما شاید عجیبتر این باشد که درست مانند همین فرموده های حکیم فردوسی در شاهنامه را خانم هنسن از قول رییس قبیله آپاچی بیان کرده است که در ج 1 و 2 کتاب به آن پرداخته ایم.
ز من بشنو از گنگ دژ داستان بدین داستان باش همداستان
چو فرسنگ صد گرد بر گرد کوه ز بالای او چشم گردد ستوه
ز هر سو که پویی بدو راه نیست همه گرد بر گرد او در یکیست
چو زین بگذری شهر بینی فراخ همه گلشن و باغ و ایوان و کاخ
همه شهر گرمابه و رود و جوی به هر برزنی آتش و رنگ و بوی
نبینی بدان شهر بیمار کس یکی بوستان بهشتست و بس
یک و نیم فرسنگ بالای کوه که از رفتنش مرد گردد ستوه
اخیرا" پروفسور ریچار فروند1 در جنوب اسپانیا صدها نشان دایره ایی بر سنگهای باستانی یافته است که در آن درست سه دایره پیرامونی هم مرکز را ترسیم کرده اند ( کوه، دریا ، منطقه میانی) نکته مهم در اینجا به قول پروفسور فروند این است که تنها راه ورودی به این لابیرنت بسته دایره ایی فقط و فقط یک راه است (درست مانند گفته های فردوسی و افلاطون و...) پروفسور ریچارد فروند این دایره های بسته را نشانه قاره دایره ایی شکل آتلانتیس دانسته است وراه ورودی باز شده در پیرامون دایره را همان راه پنهان این قاره اسرار آمیز دانسته است...
"بیوَر" شمارش کهن ایرانی به کمک دو دست ! (بخش نخست)
برگی از دانشهای کهن و گمشده ایران باستان
آیا تا کنون سعی کرده اید با دست خود عدد بزرگی مانند 8452 را بشمارید !؟ خوب در اینصورت دستان شما عددهای محدودی را میتواند نشان دهد مثلا" شاید بتوانید تا ده بشمارید و یا با چند بار تکرار هر دو دست مثلا" 20 یا 30 را هم نشان دهید. اما بزودی در خواهید یافت که برای نشان دادن اعداد بزرگتر هر گز نمیتوانید با انگشت شمارش کنید. اما آیا میدانید ایرانیان نخستین کسانی بودند که با هر دو دست و آنهم فقط با بیست حرکت تا ده هزار عدد را به روشنی نمایش میدادند ! (حرکت شمار 19 تا است یک حرکت هم هیچ را نشان میداده است که انگشتان باز بوده اند) اگرچه این شمارش ده هزار تایی با دست را به چینیها و رومیها مربوط ساخته اند! اما واقعیت این است که این روش شمارش دستی از هزاران سال پیش به نام "بیوَر" یا "بیوار" یا "بی بار" به معنی "دو دست" در ایران مرسوم بوده است. "بال " و "پل" احتمالا" صورتهای دگرگون شده واژه "بار" و "بر" هستند در غیاث اللغات در واژه "بال" معنی دست را آورده و در فرهنگ واژگان گویشهای ایران هم واژه های"بال" و "پل" در زبان فریمی، کرمانشاهی و زازا به معنی دست آمده است .(تبدیل ر به ل در زبان ایرانی معمول و در پهلوی هم این واگها یک نشان دارند) و "بی" نیز از واژه های کهن پهلوی و اوستایی به معنی عدد دو میباشد.
ور و بیوار در زبان پهلوی ده هزار بود. (فرهنگ اسدی، برهان قاطع ، جهانگیری، انجمن آرا، غیاث الغات، آنندراج و صحاح الفرس) ده هزار بزرگترین عددیست که در اوستا نام برده شده . در پهلوی بیور و دراوستا باوار هم آمده ست (حاشیه برهان دکتر محمد معین ) بیوراسب یعنی ده هزار اسب. فردوسی گوید:
بدو ماندم این نامه را یادگار <><> به شش بیور ابیاتش آمد شمار
کجا بیور از پهلوانی شمار <><> بود بر زبان دری ده هزار
سپه بود بیور سوی کارزار <><> که بیور بود در عدد ده هزار.
شمارش بیور یا عقد انامل ( خم کردن انگشتان) در زمانهای بسیار قدیم معمول بوده است در برخی کتابهای قدیمی مانند کتاب هندسه عملی ابوالوفا بوزجانی شرح آن رفته است و در غیاث اللغات نیز عقد انامل توضیح داده شده است . یاد آوری لازم است که اگرچه شمارش بیور یا دودست تا ده هزار بوده است اما گاه بیور به نشان ده انگشت دو دست و به جای عدد ده هم بکاربرده شده است. در بیور دست چپ تا 9900 و دست راست تا 100 را میشمرده است.
به هر روی این روش شمردن روزگاری پر کاربرد بوده است مثلا" در بازرگانی و تجارت خصوصا" در جاهایی که خریداران یا فروشندگان خارجی رفت و آمد داشتند و زبان نمیدانستند این روش را برای داد و ستد یه کار میگرفتند. در جنگها و لشگرکشیها همچنین امیران لشگر (شمارندگان لشگر) در پیشاپیش با عقد انامل تعداد سواران را اعلام میکردند و یا در مدارس به کودکان به همین روش ریاضیات را آموزش میدادند.... و کاربریها دیگری که جداگانه اینجانب در جلد دوم کتاب خود آورده ام اما باید دانست حتی امروزه هم در هوانوردی، کشتیرانی وحتی مسابقات ورزشی و یا آموزش کر و لالها به همین گونه و برگرفته از همین دانش کهن ایرانی اعداد و حروف را با اشاره نشان میدهند. ناگفته نماند مبنای باز و بسته شدن انگشتان برای شمارش ، امروز در طراحی مبانی کامپیوتری به نام "بایناری" یا دو تایی (binary) نیز به نوعی بکار برده میشود. دو حالت 0 و 1 را میتوان با دو حالت باز بودن و بسته بودن انگشتان مقایسه کرد.
نکته دیگر که شاید جالب باشد اینکه شکلهای اعداد انگلیسی و فارسی به طور ساده از روی همین نشانهای دست و شکل خمیدگی انگشتان ساخته شده اند.
آموزش شمارش دستی:
برای فراگیری این شمارش کهن، هر دو دست خود را بالا بیاورید و کف دستها را به شخص مقابل نشان دهید در این حالت 5 انگشت هر دو دست باز میباشد. اکنون از دست راست به ترتیب:
1- سه انگشت: کوچک، کناری و میانی دست راست یا ( خنضر، بنصر و و سطی) نشان دهنده اعداد یکان هستند و از عدد 1تا عدد 9 را نشان میدهند.
2- دو انگشت نشانه و شست دست راست ( سبابه و ابهام) نشان دهنده اعداد دهگان هستند و اعداد از 10 تا 90 را نشان میدهند.
اما انگشتهای دست چپ هم به ترتیب :
1- انگشتان نشانه و شست دست چپ (سبابه و ابهام) نشان دهنده صدگان و اعداد 100 تا 900 را نشان میدهند.
2- و سه انگشت: کوچک، کناری و میانی دست چپ یا ( خنضر، بنصر و و سطی) نشان دهنده اعداد هزارگان هستند و از یکهزار تا نه هزار را نشان میدهند.
خوب اکنون برای شماردن تا 10000 ما به نوزده حرکت در دست نیاز داریم که در زیر با آن اشاره میکنم:
الف- نشان دادن یکان از 1 تا 9:
برای نشان دادن عدد 1 نوک انگشت کوچک دست راست خم شده و نزدیک بند آخر روی لبه کف دست مینشیند اما به وسط کف دست نمیرسد. (به قول قدما رئوس انامل بر اصول اصابع استوار باشد ) برای نشان دادن عدد 2 انگشت کناری همانطور خم میشود. برای نشان دادن عدد3 انگشت میانی هم همانگونه خم میشود اکنون هر 3 انگشت کوچک، کناری و وسطی در کف دست خم شده اند اما انگشتان دیگر بالا هستند ( در این روش معیار شمارش، انگشتهای خم شده هستند نه انگشتان باز شده) برای نشان دادن عدد 4 انگشت کوچک برداشته میشود. اما دو انگشت دیگر بسته هستند برای عدد 5 انگشت کناری را برداشته تنها انگشت میانی به صورت خم میماند برای نشان دادن عدد6 همه انگشتها را باز کرده ایندفعه انگشت بنصر را به کف دست و نزدیک انتهای کف خم میکنیم ( تا با عدد 2 اشتباه نشود) برای نشان دادن عدد7 انگشت کناری یا بنصر را بر میداریم و فقط انگشت کوچک را تا نزدیک انتهای کف خم میکنیم، برای نشان دادن عدد 8 انگشت بنصر را هم خم میکنیم و برای نشان دادن عدد 9 انگشت میانی را هم تا همان انتهای کف دست خم میکنیم پس اکنون در نمایش عدد 9 هر سه انگشت خم شده اند مانند نشان عدد 3 اما با خم بیشتر.
ب- نشان دادن اعداد هزارگان:
برای نشان دادن اعداد هزارگان از 1000 تا 9000 کار ما بسیار ساده است اگر درس پیشین یعنی حرکان دست راست را برای یکان آموخته باشیم مانند همان روش در دست چپ نشان هزارگان نمودار میشود مثلا" نشان عدد 1 در دست چپ عدد هزار و نشان 2 عدد دو هزار است همینطور تا عدد 9 که در دست چپ نشان نه هزار است. مثلا" اکنون برای نشان داد عدد 2003 کافی است دو انگشت دست چپ (خنضر، بنصر) و سه انگشت دست راست (خنضر، بنصر و میانی) را خم کرده و آنرا به شخص مقابل نشان دهیم.
پرسش و پاسخ های مربوطه
پرسش سیروس: حامی یک نکته: فرمودید "بیور" یا "بیوار" چم "دودست" دارد. درست! از سویی "بی" در پارسی باستان چم "دو" را می رساند که همین "بی" امروزه در زبانهای اروپایی روان است و در زبان دانشیک نیز همچون "بی اکسید" یا "بیت" (در سامانه شمارش دودویی و در دانش رایانه) . از سویی همین بن واژه در چامه سرایی و در واژه بیت(Bit که به نادرست "بِِیت Beit" گفته می شود) که دربرگیرنده دو لت(مصرع) است به کار رفته. ازاین چندینه (جمع) واژه "بیت" هم "بیتها" است و واژه "ابیات" از بن نادرست است.
پاسخ فرشاد فرشید راد: سخن شما درست است واژگان کهن فارسی ریشه های بسیاری از واژه های علمی جهان است، واژگان ایرانی بنا بر موقعیت جغرافیایی ایران و شرایطی دیگر امروزه در زبانهای اروپایی و عربی پراکنده است. این واژه ها تا جایی که به زبان استانده یا گیرنده وارد شده باشند از دستور زبان گیرنده پیروی میکنند مثلا" اگر مسجد همان مزتگد ایرانی است اما در جمع عربی مکسر میشود. و یا به BIT در جمع S افزوده میشود. ما فارسی زبانها هم همینطور اگر واژه را از زبان خودمان بدانیم باید دستور زبان فارسی را در آن بربندیم .اما اگر آنرا عربی میدانیم میتوان آنرا در همان بنیاد دستور داد. و از گذشته ادبیات و آموزه های ادیبان بزرگ ایرانی پیروی کنیم. بیتهای شاهنامه از شواهد لغتنامه دهخدا آورده شده است. با سپاس
نقشه جهان نمای ایرانی در600 سال پیش...!
نقشه ای که مربوط به قزوینی جغرافیدان شهیر ایرانی می باشد قاره آمریکا و استرالیا دیده می شود. این نقشه از تمام جهان می باشد که متعلق به سال 1399 میلادی است و در آن قاره آمریکا 100 سال قبل از اروپائیان و قاره استرالیا 370 سال قبل از اروپائیان به خوبی مشهود است (پژوهش دوست گرامیم دکتر حمید شفیع زاده)
ضمنا" منم اضافه کنم در همین نقشه قاره گمشده ایرانویج به صورت 5 تکه خشکی در قطب شمال نمودار است، در بالای نقشه هم نوشته: تصویرتمامی ربع مسکون از بر وبحر، معموره وغیر معمور در این صقحه مندرج است. گفتار احمد ابن رسته اصفهانی دانشمند بزرگ اسلامی قرن سوم در اعلاق النفیسه - موقعیت آمریکا و قاره کهن در قطب شمال:
ایرانشهر1 چند بخش تقسیم میشود آن بخش را که در فاصله بین دو محل بر آمدن آفتاب در بلندترین روز و کوتاهنرین روز سال قرار دارد خراسان گویند (مشرق جهان) آن بخش را که در فاصله بین دو محل فرو رفتن خورشید در بلند ترین روز و کوتاهترین روز سال قرار دارد خوربران گویند (مغرب جهان آفریقا و ارو پا) و آن بخش را که در فاصله بین محل برآمدن خورشید در کوتاهترین روز و محل فرو رفتن خورشید در کوتاهترین روز سال قرار دارد را نیمروز گویند (آسیای میانه) آن بخش را که در فاصله بین محل بر آمدن خورشید در بلند ترین روز و محل فروشدن خورشید در بلندترین روز سال قرار دارد باختر گویند (قاره های آمریکا) و آن بخش که در وسط این چهار بخش قرار دارد بنام سورستان خوانند که نسبت به بخشهای دیگر ایرانشهر مانند قلب است در سینه که آنرا دل ایرانشهر گویند (همان ایرانویج و سرزمین میانی)2
لازم به یار آوری است: اگر چه متن به دقت زمین را پیمایش میکند اما معلوم است که در گذشت هزاران سال تغییراتی هم یافته اما فرم آن همان است که در بندهشن نیز آمده است
1- در اینجا ایرانشهر را برابر با همه جهان دانسته شاید این متن برگرفته از متون کهن دیگری است که شاهان پیشدادی را پادشاهان هفت کشور میدانستند.
2- ترجمه اعلاق النفیسه چاپ دارصادر بیروت صفحه 103
. . . ادامه دارد . . .
کلیک کنید: تاریخ نجوم در ایران
کلیک کنید: اندیشمندان و دانشمندان ایران
کلیک کنید: استراتژی ملی مردمی در ایران
آبی= روشنفکری و فروتنی، زرد= خرد و هوشیاری، قرمز= عشق و پایداری، مشروح اینجا
توجه: اگر وبسایت ارگ به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.
ارگ http://arq.ir